صدای پای مدرسه می آید…

قلم ها برای نوشتن مشق ها، می دوند و مشق ها چشم انتظار دستان کوچک بچه هایند.دوباره دفترهای نمره حاضر می شوند تا اضطراب معصومانه کودکان را ثبت کنند.آب خوری ها، تشنه سیراب کردن لیوان های خالی شده اند و تخته سیاه ها، دلتنگ دیدن دوباره شلوغ ها و ساکت های کلاس.کلاس های خالی، صدای پای آموزندگان دانش را می شنوند و سکوت های سرد، در های و هوی امیدبخش آنها، آرام آرام محو می گردد.بذر تعلیم، آماده کاشتن در ذهن های مستعد و پُر بار شده است و نیمکت ها بی قرار حضور کتاب ها و کیف ها شده اند.صدای گام هایی کوچک به گوش می رسد؛ صدای شکفتن و جوانه زدن، صدای رویش و رُستن، صدای پای بهار، صدای پای مدرسه می آید…

تشکروقدردانی ازمعلمین وهمه پرسنل دبستان شهیدکامیاب

تصاویری ازدانش آموازان پایه دوم